De Pen: Toen Judith nog een Judithje was
Beste judoka’s
Regelmatig komen judoka’s naar mij met verhalen: “Juf, ik wil ook lesgeven” of “Juf, hoe lang zit jij al op judo?”. Geloof het of niet, ik ben ook jong geweest en heb ook alles moeten leren. Ruim achttien jaar geleden ben ik begonnen met judo, en ik zal jullie vertellen over toen Judith nog een Judithje was.
Maar niet voordat ik me heb voorgesteld! De meesten kennen me waarschijnlijk van de judolessen op vrijdagavond, maar wellicht heb je me ook weleens voorbij zien komen op de donderdagavond of zaterdagochtend. Daarnaast coach ik regelmatig op wedstrijden en probeer ik bij alle activiteiten van Kuatsu aanwezig te zijn.
Nog net geen jaar geleden gaf Garry mij de Pen. En je zal wel denken, waarom doet ze er zo lang over. Heel simpel.. ik ben gewoon een bezig bijtje. Ik was bijvoorbeeld erg druk om af te studeren van school en ik was veel hier op de Beek te vinden. Carnaval kan daar zeker niet aan ontbreken. Maar hoewel sommigen denken dat Carnaval over een paar weken is, begint bij mij Carnaval gewoon in November en eindigt het ergens in Maart. Zo help ik met het bouwen van een A-wagen en ondersteun ik Karnavalsactiviteiten die georganiseerd worden in Prinsenbeek.
Maar toen Judith nog een Judithje was. Mijn grote broer ging op de judo. In niks kon ik achterblijven, en daarom wilde ik gelijk ook op de judo. Op mijn 4de jaar ben ik bij JV Kuatsu komen judoën en begon ik mijn wedstrijden bij de Streekontmoetingen, die vandaag de dag nog steeds druk bezocht worden. Na de streekontmoetingen ging ik door naar de JBN wedstrijden. De wedstrijden die op het wedstrijdrooster staan, zijn wedstrijden waar ik vroeger ook naar toe ging. Zoals het Langstraat toernooi, Sprokkel toernooi, en Dutch Open Espoir. Helaas heb ik dit moeten stoppen, maar gelukkig heb ik er veel van geleerd.
Ik kreeg les van onder andere meneer Toine, die me nog steeds nieuwe dingen aanleert. Voor jullie zijn de examens al weer begonnen, of heb je ze wellicht net gehad. Ook ik ging op examen. Ijverig, maar toch ook zenuwachtig, begon ik aan mijn gele band examen. Ik was gelukkig geslaagd. Op de foto zie je dat ik mijn gele band ontvang van meneer Gerwin.
En zo ging ik vol enthousiasme door naar oranje, groen, blauw, bruin, en zwart, en uiteindelijk tweede dan. En nu ben ik een judoleraar. En het belangrijkste wat ik in de afgelopen jaren judo heb geleerd is dat je een judovriendje nodig hebt om mee te judoën, en op je judovriendje moet je zuinig zijn. Elkaar geen pijn doen en elkaar ophouden bij het werpen zijn voorbeelden waar je als kind al mee moet omgaan. Daarbij is wederzijds vertrouwen belangrijk.
Ik kan daarom iedereen aanraden om lekker te blijven judoën. Ook al lijk je iedere week een zelfde worp te moeten doen, iedere week probeer ik van de judoles een leuk leermoment te maken. Let maar eens op! In iedere les probeer ik jullie mee te geven wat ik ooit van mijn leraren heb geleerd, en nog steeds leer.
Judoka’s, zet hem op!! Ik hoop jullie allemaal ooit nog eens te zien slagen voor de zwarte band!
Ik geef de pen door aan Gerwin. Hopen dat hij eerder dan een jaar iets instuurt.
Dankjulliewel
Groetjes
Judith